m m มือที่เริ่มสั่นไหว ร่ายกายที่เหนื่อยจนล้า วันและคืนที่ผ่านมา นานแค่ไหน ฉันยังคงหวังจะได้พบ แม้จะนานเท่าไร โปรดจำว่าฉันรัก จำความคิดถึง จดจำ ความซึ้งของเราเมื่อก่อน เป็นเหมือนกำลังใจ ไม่ให้สั่นคลอน แต่อยากจะขอ ถ้าความคิดถึง ทำให้เธอร้องไห้ ได้หรือไม่ โปรดลืมฉันไปก่อน m ค่ำคืนที่แสนเหน็บหนาว ( ลุกขึ้นยืนสู้ได้ไหม ) เพื่อนเก่าเข้ามารุมล้อม ( ไม่ต้องแคร์คำพูดของใคร ) ต้องฝึนทนยิ้มอย่างปลอมปลอม ปิดบังไว้ ( ขอให้รู้ไว้สักอย่าง ให้เธอได้ภูมิใจบ้าง ว่าอย่างน้อยเธออยู่ในใจฉัน ตลอดไป ) r m และ ซักวันเธอก็จะเดินต่อ ซักวันเธอจะต้องเจอทางใหม่ แม้วันเวลาจะนานสักเท่าไร ขอเพียงเรา ( ขอเพียงเรา ) จดจำไว้ ( จดจำไว้ ) r m

m m Mue Thi Roem San Wai Rai Kai Thi Nueai Chon La Wan Lae Khuen Thiphanma Nan Khae Nai Chan Yangkhong Wang Cha Dai Phop Mae Cha Nan Thaorai Prot Cham Wa Chan Rak Cham Khwamkhit Thueng Chotcham Khwam Sueng Khong Rao Muea Kon Pen Muean Kamlangchai Mai Hai Sankhlon Tae Yak Cha Kho Tha Khwamkhit Thueng Thamhai Thoe Ronghai Dai Ruemai Prot Luem Chan Pai Kon m Khamkhuen Thi Saen Nep Nao ( Luk Khuen Yuen Su Dai Mai ) Phuean Kao Khao Ma Rum Lom ( Mai Tong care Khamphut Khong Khrai ) Tong Fuen Thon Yim Yang Plom Plom Pitbang Wai ( Kho Hai Ru Wai Sak Yang Hai Thoe Dai Phumchai Bang Wa Yangnoi Thoe Yu Nai Chai Chan Talot Pai ) r m Lae Sak Wan Thoe Ko Cha Doen To Sak Wan Thoe Cha Tong Choe Thang Mai Mae Wanwela Cha Nan Sak Thaorai Kho Phiang Rao ( Kho Phiang Rao ) Chotcham Wai ( Chotcham Wai ) r m