m m ถามว่ารักแค่ไหน นับเม็ดทรายทั้งทะเลก็รู้ ลมหายใจ ที่มีอยู่ คือความคิดถึงจากฉัน ถามจะเจ็บแค่ไหน หากเธอไปรักใครสักวัน ก็ลองนับ ดูสายฝนนั่น นั่นคือน้ำตาจากใจ ก็เลยอยากให้รู้ ก็เลยอยากให้เห็น ก่อนจะทำร้ายกันกว่านี้ เพราะโลกนี้มีเธอ เพียงคนเดียว ฉันจึงเสียเธอไม่ได้ ถ้าเธออยากทำร้าย ก็เชิญ แต่อย่าเดินหนีไปจากฉัน นึกเสียว่าสงสาร อย่าลงทัณฑ์ ด้วยการลาจาก m ถามกันสักกี่ครั้ง ก็ยังบอกเธออย่างนี้ ฟ้าทุกวันเปลี่ยนสี แต่ฉันไม่เคยเปลี่ยนใจ r นึกเสียว่าสงสาร อย่าลงทัณฑ์ ด้วยคำว่าลาก่อน

m m Tham Wa Rak Khae Nai Nap Met Sai Thang Thale Ko Ru Lomhaichai Thi Mi Yu Khue Khwamkhit Thueng Chak Chan Tham Cha Chep Khae Nai Hak Thoe Pai Rak Khrai Sak Wan Ko Long Nap Du Sai Fon Nan Nankhue Namta Chak Chai Ko Loei Yak Hai Ru Ko Loei Yak Hai Hen Kon Cha Thamrai Kan Kwa Ni Phro Lok Ni Mi Thoe Phiang Khon Diao Chan Chueng Sia Thoe Mai Dai Tha Thoe Yak Thamrai Ko Choen Tae Ya Doen Ni Pai Chak Chan Nuek Sia Wa Songsan Ya Long Than Duai Kan La Chak m Tham Kan Sak Ki Khrang Ko Yang Bok Thoe Yang Ni Fa Thuk Wan Plian Si Tae Chan Mai Khoei Plianchai r Nuek Sia Wa Songsan Ya Long Than Duai Kham Wa La Kon