m มีเธอเสมอ อยู่เคียงใจ รับรู้รับฟัง ที่เป็นไป ยามมีปัญหา ยังอุ่นใจ ช่วยกันไขช่วยเป็นเช่นกำลัง ทำหนักให้เบา ยังมีรอยยิ้ม แต่ใจหมอง เหมือนดั่งของสำคัญต้องพรากไป ในใจมันค้าน สั่งดึงไว้ เพราะจุดหมายที่ไปด้วยจำเป็น เกินใจทัดทาน ยามที่เธอเดินลับตาไป ใจก็หายตามไป สิ่งที่เยือนคล้ายเป็นเพื่อนเก่า เข้ามาแทนโดยไม่ได้เชื้อเชิญ คือความเหงา ไม่ตั้งใจ ไม่ตั้งใจ ยังทัดทาน ทุกค่ำคืน ฝากกับความมืดไป กอดเธอไว้ อย่าให้ร้าวรอน บอกตะวันที่ทอแสงอ่อน จะร้อนหนาวเย็นห่วงเธอ รักษาตัว ในใจหวิวหวิว ไม่เคยเป็น ทั้งที่เห็นผู้คนก็มากพอ นัยน์ตามีน้ำ มาคลอคลอ แล้วยังขอร้องเธอไม่ให้ไป เกินใจทัดทาน เคยแง่งอนผลัดและยอมง้อกัน สิ่งเหล่านั้นผูกพันมัดใจ จากกันไปเพื่อมาพบใหม่ ใจหายเพราะเป็นห่วงเธอ รักษาตัว r

m Mi Thoe Samoe Yu Khiang Chai Rapru Rap Fang Thi Pen Pai Yam Mi Panha Yang Unchai Chuai Kan Khai Chuai Pen Chen Kamlang Tham Nak Hai Bao Yang Mi Roiyim Tae Chai Mong Muean Dang Khong Samkhan Tong Phrak Pai Nai Chai Man Khan Sang Dueng Wai Phro Chutmai Thi Pai Duai Champen Koen Chai Thatthan Yam Thi Thoe Doen Lapta Pai Chai Ko Hai Tam Pai Sing Thi Yuean Khlai Pen Phuean Kao Khao Ma Thaen Doi Mai Dai Chueachoen Khue Khwam Ngao Mai Tangchai Mai Tangchai Yang Thatthan Thuk Khamkhuen Fak Kap Khwam Muet Pai Kot Thoe Wai Ya Hai Rao Ron Bok Tawan Thi Thosaeng On Cha Ron Nao Yen Huang Thoe Raksa Tua Nai Chai Wio Wio Mai Khoei Pen Thangthi Hen Phukhon Ko Mak Pho Naita Mi Nam Ma Khlo Khlo Laeo Yang Khorong Thoe Mai Hai Pai Koen Chai Thatthan Khoei Ngae-ngon Phlat Lae Yom Ngo Kan Sing Laonan Phukphan Mat Chai Chak Kan Pai Phuea Ma Phop Mai Chaihai Phro Pen Huang Thoe Raksa Tua r