m เขาเดินเข้าออก ในซอยทุกวัน เพื่อนฝูงทุกคนต่างรักไคร่เขา ทุกทุกตอนเช้า แต่งตัวไปเรียน ไม่เคยจะเกจะขาด พ่อแม่ภูมิใจ มีลูกผู้ชาย เอาการเอางานเอาเรียน ก็ชีวิตนี้ดั่งไม้ไกล้ฝั่ง หวังพึ่งพาลูกชายคนเดียว โอ โอ เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ โอ โอ เจ้าเด็กหนุ่มของแม่ ตกเย็นเลิกเรียนกลับบ้านตามเคย ห้อยโหนรถเมล์อย่างเก่า นึกถึงกับข้าว บนจานใบเก่า มีแม่กับพ่อล้อมวง แต่แล้วทันใด โลกมืดดับไปมีสัตว์ร้ายมองดูคล้ายว่าเป็นคน ทำร้ายร่างกาย รุมตีจนตาย แล้วสลายร่างหายในหมู่คน r m พ่อแม่รู้ข่าวร้ายร่ำร้องแทบวางวาย กลิ้งเกลือกลงกับกองเลือดของลูก ลูกฉันทำอะไร เขายังไม่ควรตาย หนุ่มน้อยผู้มีอนาคตไกล แค่สีเสื้อไม่เหมือนคำสอนแต่ปางไหน นี่สีใคร นั่นสีมึง นี่สีกู ความหวังพังทลายแต่นี้จะอยู่อย่างไร เพราะหัวใจเพียงดวงเดียวแหลกสลาย m r m ตั้งแต่บัดนี้ ไม่มีอีกแล้ว เด็กหนุ่มคนดีประจำซอย พ่อแม่ก็หาย ครอบครัวสลาย ไม่สายทุกคนก็ลืม m

m Khao Doen Khao Ok Nai Soi Thuk Wan Phueanfung Thuk Khon Tang Rak Khrai Khao Thuk Thuk Tonchao Taengtua Pai Rian Mai Khoei Cha Ke Cha Khat Phomae Phumchai Mi Lukphuchai Aokan Ao-ngan Ao Rian Ko Chiwit Ni Dang Mai Klai Fang Wang Phuengpha Lukchai Khon Diao O O Chao Dek Num Khong Pho O O Chao Dek Num Khong Mae Tok Yen Loek Rian Klapban Tam Khoei Hoihon Rotme Yang Kao Nuekthueng Kapkhao Bon Chan Bai Kao Mi Mae Kap Pho Lomwong Tae Laeo Thandai Lok Muet Dap Pai Mi Sat Rai Mong Du Khlai Wa Pen Khon Thamrai Rangkai Rum Ti Chon Tai Laeo Salai Rang Hai Nai Mu Khon r m Phomae Ru Khaorai Ram Rong Thaep Wangwai Klingklueak Long Kap Kong Lueat Khong Luk Luk Chan Tham Arai Khao Yang Mai Khuan Tai Num Noi Phu Mi Anakhot Klai Khae Si Suea Mai Muean Kham Son Tae Pang Nai Ni Si Khrai Nan Si Mueng Ni Si Ku Khwamwang Phangthalai Tae Ni Cha Yu Yangrai Phro Huachai Phiang Duang Diao Laek Salai m r m Tangtae Batni Mai Mi Ik Laeo Dek Num Khon Di Pracham Soi Phomae Ko Hai Khropkhrua Salai Mai Sai Thuk Khon Ko Luem m