m ไกลโอ้ไกลจากโพ้นขอบฟ้า เราจากมาด้วยการก้าวย่าง จากกลิ่นฟางรอยยิ้มเจ้าเอย ใครเล่าเคย ใครเล่าเคย พี่น้องเอ๋ย จะเล่าให้ฟัง m ตามทิวเขาที่ยาวเหยียดฟ้า ตามหมู่ปลาลำธารใสสด ตามหมู่มดที่รังเลิศงาม ไปจากหลัง ใจฝากฝัง ฝากเจ้าไว้ ในแผ่นดิน m ดินเคยนอนสะท้อนอุ่นกาย มองยอดไม้เมื่อยามแรกผลิ ผลิกิ่งรวงเป็นพวงพุ่มไม้ น้ำที่ไหลหลั่งลงจากดอย ใจเจ้าลอยไปสู่ท้องทุ่ง มุ่งสู่เมืองเฟื่องฟุ้งแปลกตา เจ้าเคยยิ้มเคยแย้มเบิกบาน สนุกสนานท่ามกลางผองเพื่อน เคยพูดเตือนและสนทนา เจ้าเคยฝันถึงวันที่ดี มาบัดนี้มิอาจพบหน้า ดูใกล้ตาแต่แล้วไกลตีน แผ่นดินที่หอม แผ่นดินที่ตรอม จะกอดเจ้าไว้ ยังไออุ่นกัน รักเจ้าไว้ยังไออุ่นกัน ฝันและฝันให้ไกลที่สุด เจ้ามนุษย์จะหวังสิ่งใด รักเจ้าไว้ยังไออุ่นกัน ฝันและฝันให้ไกลที่สุด เจ้ามนุษย์จะหวังสิ่งใด

m Klai O Klai Chak Phon Khop Fa Rao Chak Ma Duai Kan Kao Yang Chak Klin Fang Roiyim Chao Oei Khrai Lao Khoei Khrai Lao Khoei Phinong Oei Cha Lao Hai Fang m Tam Thio Khao Thi Yao Yiat Fa Tam Mu Pla Lamthan Sai Sot Tam Mu Mot Thi Rang Loet Ngam Pai Chak Lang Chai Fakfang Fak Chao Wai Nai Phaendin m Din Khoei Non Sathon Un Kai Mong Yot Mai Muea Yam Raek Phli Phli King Ruang Pen Phuang Phum Mai Nam Thi Lai Lang Long Chak Doi Chai Chao Loi Pai Su Thong Thung Mung Su Mueang Fueangfung Plaek Ta Chao Khoei Yim Khoei Yaem Boekban Sanuksanan Thamklang Phong Phuean Khoei Phut Tuean Lae Sonthana Chao Khoei Fan Thueng Wanthi Di Ma Batni Mi At Phop Na Du Klai Ta Tae Laeo Klai Tin Phaendin Thi Hom Phaendin Thi Trom Cha Kot Chao Wai Yang Ai Un Kan Rak Chao Wai Yang Ai Un Kan Fan Lae Fan Hai Klai Thisut Chao Manut Cha Wang Sing Dai Rak Chao Wai Yang Ai Un Kan Fan Lae Fan Hai Klai Thisut Chao Manut Cha Wang Sing Dai