m มองทะเลมีแสงจันทร์นวลยวลใจ แล้วทำไมคืนนี้ไม่มีเธอ จันทร์เต็มใจทอแสงรำไรลงมา ล้ำคุณค่ากับผิวน้ำทะเล ที่ใครใครว่าจันทร์อยู่สูง สูงขึ้นไปไกลจนลับตา ยังทอแสงลงมาได้ เธอเป็นคนอยู่บนที่สูง สูงเสียจนมีคนท้อใจ จนต้องร้องไห้ ไกลเหลือเกิน เอื้อมไปก็ไม่ถึง เพียงในความคิดคำนึง คงเป็นที่ซึ่งได้มีเธอ m จันทร์ทะเลคงสร้างความงามเกินไป ฉันจึงได้หลงไหลจนลืมตัว มัวละเมอจนเพ้อกันไปคนเดียว เธอไม่เกี่ยว ไม่เห็นไม่เข้าใจ r m

m Mong Thale Mi Saengchan Nuan Yuan Chai Laeo Thammai Khuen Ni Mai Mi Thoe Chan Temchai Thosaeng Ramrai Long Ma Lam Khunkha Kap Phionam Thale Thi Khrai Khrai Wa Chan Yu Sung Sung Khuen Pai Klai Chon Lapta Yang Thosaeng Long Ma Dai Thoe Pen Khon Yu Bon Thi Sung Sung Sia Chon Mi Khon Tho Chai Chon Tong Ronghai Klai Lueakoen Ueam Pai Ko Mai Thueng Phiang Nai Khwamkhit Khamnueng Khong Pen Thi Sueng Dai Mi Thoe m Chan Thale Khong Sang Khwam Ngam Koenpai Chan Chueng Dai Long Lai Chon Luemtua Mua Lamoe Chon Phoe Kan Pai Khon Diao Thoe Mai Kiao Mai Hen Mai Khaochai r m