m เคยได้ยินคนสอนกันมา ว่าผูกเองต้องแก้เอง ปัญหาเราสร้างก็เรียนรู้ แก้ไป จำเข้าใจเรื่องนั้นได้ดี จนวันที่เธอทิ้งไป ชีวิตก็มีแต่ทรมาน เมื่อคำว่ารักมันยังผูกยังพัน ไม่รู้จะแก้มันอย่างไร กี่วันกี่คืนที่เธอจากฉันไป ยังคิดถึงเธอเสมอ เป็นปมผูกใจฉันไม่คลาย ร้อยคืนหมื่นวันพันนาทียังไม่ลืมเธอสักที ความรักไม่เคยจางไป ยิ่งนานก็ยิ่ง เจ็บปวด มันผูกจนเป็นเงื่อนตาย มัดใจตัวเองทรมานผูกเป็นพันธนาการ มันลึกจนเกินรักใคร ยังฝังใจไม่มีวันเปลี่ยน m นอนกี่คืนกี่ฝันยังเจอ อะไรก็เป็นภาพเธอ ทั้งทั้งที่รู้ว่ามัน จบไปแล้ว มันคือความรักที่ยังผูกผัน ไม่รู้จะแก้มันอย่างไร กี่วันกี่คืนที่เธอจากฉันไป ยังคิดถึงเธอเสมอ เป็นปมผูกใจฉันไม่คลาย r m r m

m Khoei Daiyin Khon Son Kan Ma Wa Phuk Eng Tong Kae Eng Panha Rao Sang Ko Rianru Kae Pai Cham Khaochai Rueang Nan Dai Di Chon Wanthi Thoe Thing Pai Chiwit Ko Mi Tae Thoraman Muea Kham Wa Rak Man Yang Phuk Yang Phan Mai Ru Cha Kae Man Yangrai Ki Wan Ki Khuen Thi Thoe Chak Chan Pai Yang Khitthueng Thoe Samoe Pen Pom Phuk Chai Chan Mai Khlai Roi Khuen Muen Wan Phan Nathi Yang Mai Luem Thoe Sak Thi Khwam Rak Mai Khoei Chang Pai Ying Nan Ko Ying Cheppuat Man Phuk Chon Pen Nguean Tai Mat Chai Tua-eng Thoraman Phuk Pen Phanthanakan Man Luek Chon Koen Rak Khrai Yang Fangchai Mai Mi Wan Plian m Non Ki Khuen Ki Fan Yang Choe Arai Ko Pen Phap Thoe Thang Thangthi Ru Wa Man Chop Pai Laeo Man Khue Khwam Rak Thi Yang Phuk Phan Mai Ru Cha Kae Man Yangrai Ki Wan Ki Khuen Thi Thoe Chak Chan Pai Yang Khitthueng Thoe Samoe Pen Pom Phuk Chai Chan Mai Khlai r m r m