แปดโมงเช้าวันอังคาร ถึงจะนานที่ผ่านมา ตอนนั้นที่เธอร่ำลา พูดว่าเธอจะไป จ้องมองเข็มนาฬิกา ช่วงเวลาครั้งสุดท้าย วันนั้นเสียใจเท่าไร ก็ยังคงไม่ลืม m รู้บ้างไหมว่าจะไป มันไม่จบแค่นั้น เพราะวันแต่ละวัน มีบาดแผลของวันก่อน เพราะวันนั้นแปดโมงเช้า ใจฉันแทบขาดรอน รับรู้ทุกคำทุกตอน ที่บั่นทอนหัวใจกัน เพราะใจฉันแตกสลาย ไปพร้อมกับคำลา และฉันหมดศรัทธา ที่ว่ารักนั้นนิรันดร์ เพราะชีวิตได้ขาดหาย ไปแล้วจากวันนั้น และทุกทุกวันอังคาร ก็ยังคงไม่ลืมเธอ ไม่อยากรู้วันเวลา เช้าขึ้นมาไม่อยากเจอ เพิ่งรู้ว่าไม่มีเธอ รู้ว่าเธอจากไป แปดโมงเช้าวันอังคาร ฉันไม่เคยจะเปลี่ยนไป เจ็บช้ำในใจอย่างไร ก็ยังคงไม่ลืม m r m

Paet Mong Chao Wan Angkhan Thueng Cha Nan Thiphanma Tonnan Thi Thoe Ram La Phut Wa Thoe Cha Pai Chongmong Khem Nalika Chuang Wela Khrang Sutthai Wan Nan Siachai Thaorai Ko Yangkhong Mai Luem m Ru Bang Mai Wa Cha Pai Man Mai Chop Khaenan Phro Wan Taela Wan Mi Batphaen Khong Wan Kon Phro Wan Nan Paet Mong Chao Chai Chan Thaep Khat Ron Rapru Thuk Kham Thuk Ton Thi Banthon Huachai Kan Phro Chai Chan Taek Salai Pai Phromkap Kham La Lae Chan Mot Sattha Thi Wa Rak Nan Ni Ran Phro Chiwit Dai Khat Hai Pai Laeo Chak Wan Nan Lae Thuk Thuk Wan Angkhan Ko Yangkhong Mai Luem Thoe Mai Yak Ru Wanwela Chao Khuen Ma Mai Yak Choe Phoeng Ru Wa Mai Mi Thoe Ru Wa Thoe Chak Pai Paet Mong Chao Wan Angkhan Chan Mai Khoei Cha Plian Pai Chep Cham Nai Chai Yangrai Ko Yangkhong Mai Luem m r m